خدمات مجازی سازی دسکتاپ

خدمات مجازی سازی دسکتاپ یک محیط دسکتاپ و سیستم عامل برای کاربران ایجاد میکند تا بتوانند از طریق هر دستگاه متصل به شبکه به دسکتاپ خود بر روی سرور دسترسی داشته باشند.

بیشترین جاهایی که از خدمات مجازی دسکتاپ استفاده میکنند مراکزی هستند که کاربران آنها نیاز به استفاده از یک سیستم معمولی برای درسترسی به اتوماسیون شرکت و یا چند نرم افزار معمولی دارند مانند درمانگاه ها، مشاوران املاک یا مراکز تحقیقاتی.
معمولا بعد از نصب و راه اندازی سرور قوی با استفاده از خدمات مجازی سازی دسکتاپ، سازمان‌ها می‌توانند به کاربران اجازه دهند تقریباً از هر نقطه‌ای با یک اتصال شبکه، با استفاده از هر نوع از دستگاه های لپ‌تاپ، تبلت یا گوشی هوشمند و یا کامپیوتر رومیزی امکان دسترسی به منابع سازمان یا دسکتاپ خود را داشته باشند.

جهت دریافت خدمات مجازی سازی دسکتاپ تهران آی تی با شماره تلفن 02163877763 یا 09355213763 تماس بگیرید. تکنسین‌های ما از ساعت 9 صبح تا 9 شب آماده پاسخگویی به نیازهای شما هستند.

انواع روش های مجازی سازی دسکتاپ

سه نوع اصلی مجازی سازی دسکتاپ وجود دارد:

1- زیرساخت دسکتاپ مجازی Virtual Desktop Infrastructure که به صورت خلاصه (VDI) گفته میشود

2- خدمات دسکتاپ از راه دور Remote Desktop Services که به صورت خلاصه (RDS) نامیده میشود

3- دسکتاپ به عنوان سرویس desktop as a service که به صورت خلاصه (DaaS) نامیده میشود

اشکال مجازی سازی دسکتاپ مبتنی بر میزبان، کاربران را ملزم به مشاهده و تعامل با دسکتاپ مجازی خود از طریق شبکه با استفاده از یک پروتکل ارتباط ریموتی می کند. از آنجا که تمام پردازش ها در یک مرکز داده انجام می شود، کاربران می توانند با استفاده از رایانه های شخصی، تین کلاینت ها، زیرو کلاینت ها، تلفن های هوشمند و تبلت ها به دسکتاپ مجازی خود دسترسی داشته باشند.

مزایای استفاده از خدمات مجازی سازی دسکتاپ

استفاده از مجازی‌سازی دسکتاپ برای کاربران و سازمان‌ها مزیت‌های بسیاری دارد که شامل موارد زیر می‌شود:

1. صرفه‌جویی در هزینه‌ها: با استفاده از مجازی‌سازی دسکتاپ، می‌توانید بعد از تهیه یک سرور سخت افزاری قدرتمند از هزینه خرید و نگهداری تجهیزات سخت‌افزاری بیشتری که برای هر کاربر باید تهیه شود، جلوگیری کنید.
2. افزایش امنیت: در مجازی‌سازی دسکتاپ، تمامی داده‌ها و فایل‌های شخصی کاربر در داخل سرورهای امنی قرار دارند و در صورت خرابی تجهیزات، اطلاعات کاربر نگهداری می‌شوند. همچنین، مدیران مجازی‌سازی دسکتاپ می‌توانند برنامه‌های ضروری را برای کاربران تعریف کنند و از نصب برنامه‌های غیر ضروری جلوگیری کنند.
3. انعطاف‌پذیری: با مجازی‌سازی دسکتاپ، کاربران می‌توانند به راحتی به سیستم خود از راه دور دسترسی داشته باشند و از هر جای دنیا به داده‌های خود دسترسی داشته باشند. همچنین، به سادگی می‌توانند نسخه‌های مختلف سیستم عامل را اجرا کنند و به کاربرانی که از سیستم عامل‌های مختلف استفاده می‌کنند، خدماتی ارائه دهند.
4. سهولت مدیریت: با استفاده از مجازی‌سازی دسکتاپ، مدیران می‌توانند به راحتی سرورهای خود را مدیریت کنند و به سادگی برنامه‌ها و سیستم عامل‌ها را بروزرسانی کنند. همچنین، می‌ توانند به سادگی کاربران را از سیستم خود اضافه و حذف کنند و به راحتی کنترل و مدیریت دسترسی کاربران را برای اطمینان از امنیت سیستم، تنظیم کنند.
5. بهبود کارایی: با استفاده از مجازی‌سازی دسکتاپ، کاربران می‌توانند از تجهیزات سخت‌افزاری بسیار قدرتمند استفاده کنند و به راحتی از برنامه‌هایی که برای کار خود نیاز دارند، استفاده کنند. همچنین، می‌توان به راحتی میزان منابع مورد نیاز برای هر کاربر را تنظیم کرد تا کاربران بتوانند به بهترین نحو از منابع سیستم استفاده کنند و کارایی سیستم بهبود یابد.
6. ذخیره‌سازی داده‌ها: با استفاده از مجازی‌سازی دسکتاپ، داده‌ها و فایل‌های شخصی کاربران در سرورهای امنی ذخیره می‌شوند و از خطر از دست رفتن اطلاعات به دلیل خرابی تجهیزات سخت‌افزاری کاسته می‌شود.

به طور کلی، استفاده از مجازی‌سازی دسکتاپ برای سازمان‌ها و کاربران مزیت‌های زیادی دارد که شامل صرفه‌جویی در هزینه‌ها، افزایش امنیت، انعطاف‌پذیری، سهولت مدیریت، بهبود کارایی و ذخیره‌سازی داده‌ها است.

عمومی ترین روش های راه اندازی دسکتاپ مجازی

به طور کلی تجهیزات سخت افزاری مورد استفاده برای راه اندازی دسکتاپ مجازی عبارت است از سرور و کلاینت که برای سرور معمولا از سرورهای اچ پی و برای کلاینت هم بیشتر از زیرو کلاینتهای اچ پی استفاده می شود.

در بیشتر پیاده سازی های حرفه ای معمولا ابتدا نیاز به نصب و راه اندازی سرور اچ پی و بعد از آن نصب و راه اندازی مجازی سازی سرور می باشد. آخرین مرحله انجام تنظیمات زیرو کلاینتها برای ارتباط با سرور می باشد.

روش‌های رایج برای راه‌اندازی دسکتاپ مجازی عبارتند از:

1. VDI (Virtual Desktop Infrastructure): در این روش، سرورهای مجازی سازی و پایگاه‌داده‌های مربوط به آنها در دیتاسنتر ایجاد می‌شوند. سپس، کاربران از طریق یک نرم‌افزار که به آنها ارائه شده است، به سرور مجازی متصل می‌شوند و برنامه‌های خود را اجرا می‌کنند.
2. DaaS (Desktop as a Service): در این روش، یک سرویس دهنده به صورت آنلاین دسترسی به دسکتاپ مجازی را فراهم می‌کند. در این حالت، سرویس دهنده برنامه‌های مورد نیاز را بر روی سرورهای خود نصب و پشتیبانی می‌کند و کاربران تنها نیاز دارند که از طریق یک نرم‌افزار کلاینت به سرویس دهنده متصل شوند.
3. RDS (Remote Desktop Services): در این روش، امکان دسترسی به دسکتاپ مجازی برای کاربران از طریق پروتکل RDP (Remote Desktop Protocol) فراهم می‌شود. این روش معمولا برای شبکه‌های کوچک و متوسط ​​استفاده می‌شود و از این رو هزینه بسیار کمتری نیاز دارد.
4. Desktop Cloud: در این روش، دسکتاپ مجازی روی پلتفرم کلاود مانند AWS یا Microsoft Azure قرار می‌گیرد. در این حالت، کاربران از طریق یک نرم‌افزار کلاینت به دسکتاپ مجازی متصل می‌شوند و برنامه‌های خود را اجرا می‌کنند.
5. Local Desktop Virtualization: در این روش، دسکتاپ مجازی بر روی یک کامپیوتر مجازی شده ایجاد می‌شود. کاربران می‌توانند از طریق یک نرم‌افزار مجازی‌ساز مانند VMware یا VirtualBox دسترسی به دسکتاپ مجازی خود داشته باشند.
6. Container-based Virtual Desktops: در این روش، برای هر کاربر یک کانتینر مجازی ایجاد می‌شود. در این حالت، کاربران می‌توانند از طریق یک نرم‌افزار که بر روی سیستم محلی خود نصب شده است، به کانتینر مجازی خود دسترسی پیدا کنند.
7. GPU Virtualization: این روش مجازی سازی به کاربران اجازه می‌دهد تا از منابع گرافیکی بهینه‌سازی شده برای اجرای برنامه‌های سنگین استفاده کنند. این روش بیشتر برای کاربرانی که نیاز به پردازش گرافیکی بالا دارند، مانند طراحان گرافیک، مهندسین، بازی سازان و غیره مناسب است.

هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب خود را دارند و بسته به نیاز و شرایط شما، یکی از آن‌ها بهترین گزینه برای شما خواهد بود.

انواع سیستم های مورد استفاده برای کابران در مجازی سازی دسکتاپ

در مجازی سازی دسکتاپ، سیستم های کلاینت‌ به عنوان دستگاهی که کاربر برای دسترسی به دسکتاپ مجازی استفاده می‌کند، استفاده می‌شوند. در ادامه، نمونه‌ای از سیستم های کلاینت‌ مورد استفاده در مجازی سازی دسکتاپ را می‌توانید مشاهده کنید:

1. Zero Clients: این دستگاه‌ها در واقع هیچ منبع پردازشی یا حافظه‌ای ندارند و صرفاً برای دسترسی به دسکتاپ مجازی طراحی شده‌اند. این کلاینت‌ها کوچک و سبک هستند و به عنوان جایگزینی برای کامپیوتر‌های دسکتاپ بزرگ و گران قیمت در محیط‌های کاری مورد استفاده قرار می‌گیرند.
2. Thin Clients: این دستگاه‌ها هم برای دسترسی به دسکتاپ مجازی به یک سرور مجازی سازی شده متصل می‌شوند و هم میتوان روی آن سیستم عامل نصب کرد و به عنوان یک کامپیوتر روی میزی نسبتا ضعیف مورد استفاده قرار داد.
3. Mobile Clients: این دستگاه‌ها شامل تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند هستند که به عنوان کلاینت در مجازی سازی دسکتاپ استفاده می‌شوند. با استفاده از این دستگاه‌ها، کاربران می‌توانند به دسکتاپ مجازی خود دسترسی داشته باشند.

همچنین، کلاینت‌های نرم‌افزاری مانند VMware Horizon Client و Citrix Receiver نیز برای دسترسی به دسکتاپ مجازی استفاده می‌شوند.