پروتکل MPLS چیست؟

اشتراک گذاری

در جواب این که پروتکل MPLS چیست و چگونه کار می کند و MPLS چگونه راه اندازی می شود؟ در ابتدا باید گفت که پروتکل MPLS مخفف شده ی Multi – protocol label switching می باشد. این پروتکل یک تکنولوژی انتقال دهنده است که طی چندین سال به یک تکنولوژی معروف و محبوب تبدیل شده است.

پروتکل MPLS با استفاده از مکانیزم label زدن یا برچسب زدن برای ارسال کردن بسته ها در شبکه استفاده می کند. با ما همراه باشید تا شما را با این تکنولوژی بهتر و بیشتر آشنا کنیم.

MPLS با استفاده از مکانیزم label گذاری سوئیچینگ را در بستر روتینگ انجام دهد. در حالی که یک بسته به شبکه ی MPLS ورود پیدا می کند بر اساس IP مقصدی که دارد label گذاری می شود. سپس در طول این مسیر در هنگامی که به لایه دوم می رسد بر اساس label که گذاشته شده هدایت می شود تا به مقصد برسد. MPLS را یک پروتکل لایه ی 2.5 معرفی می کند. چون که این پروتکل در لایه ی خاص OSL قرار نمی گیرد و بین Data link که لایه دوم است و بین لایه Network که لایه سوم می باشد قرار می گیرد.

نحوه کار پروتکل MPLS

همان طور که اشاره کردیم این پروتکل از مکانیزم label گذاری روی بسته ها استفاده می کند. label هایی که در پروتکل MPLS وجود دارند بین روتر ها پخش شده و روتر ها می توانند با کمک این label ها یک نقشه از label هایی که در شبکه هستند به دست آورند.

این label ها می توانند به بسته های IP متصل شده و روتر ها می توانند با استفاده آن بدون آن که بخواهند آدرس IP را در نظر بگیرند شروع به ارسال بسته ها کنند. بسته ها در MPLS می توانند به وسیله label switching به جای استفاده کردن از IP switching ارسال شوند.

تکنولوژی label switching پیشینه ی دیرینه دارند و خوب است بدانید شبکه های نظیر Frame Relay و ATM برای ارسال کردن فریم ها و cell ها از این شبکه استفاده می کنند در هر hop از شبکه ی frame Relay و ATM، label تغییر می کند. این تغییر خود می تواند تفاوت عمده ی این دو تکنولوژی در ارسال IP packet ها باشد. در هنگامی که روتر شروع به ارسال یک بسته IP کند آدرس مقصد بسته هیچگونه تغییری نمی کند.

در واقع برای ارسال بسته ها از آدرس IP استفاده نمی شود و labelها برای ارسال بسته ها مورد استفاده قرار می گیرد.

مزایای استفاده از پروتکل MPLS

مزایای روتکل MPLS به شرح زیر می باشد:

استفاده از پهنای باند بهینه
مقیاس پذیری
کاهش ترافیک شبکه
عملکرد بهتر
تجربه کاربری بهتر و مناسب

پروتکل MPLS خود به تنهایی رمزگزاری نشده است، اما به دلیل اینکه یک شبکه خصوصی مجازی است، از اینترنت عمومی مجزا می باشد. این خود می تواند اثباتی باشد برای امن بودن پروتکل MPLS.

همچنین خوب است بدانید MPLS می تواند در برابر حملات denial of service که می تواند شبکه های مبتنی بر IP را هدف قرار دهد، آسیب پذیر است.

معایب استفاده از پروتکل MPLS

برای داشتن سرویس MPLS شما باید آن را از شرکت های مخابراتی خریداری کنید که این کار می تواند بسیار برای شما گران تر از ارسال ترافیک از طریق اینترنت تمام شود. به دلیل توسعه یافتن بازار های جدید توسط شرکت ها، شما به سختی می توانید یک ارائه دهنده خدمات MPLS که بتواند پوشش جهانی داشته باشد را پیدا کنید.

ارائه دهندگان خدمات به طور معمول از روش مشارکت کردن با سایر ارائه دهندگان خدمات پوشش جهانی، سرویس می دهند. که این موضوع می تواند بسیار پر هزینه باشد.

موضوع دیگر این بود که مفاهیم پروتکل MPLS در زمانی ساخته شد که سازمان ها و شرکت ها ترافیک را به مرکز اصلی و یا دیتاسنتر ها باز می گرداندند. اما در شرایطی که امروز وجود دارد کارمندان دفاتر و شعب خواهان این هستند که به بستر سرویس ابری دسترسی مستقیم داشته باشند.

پروتکل MPLS در چه لایه ای انجام می شود؟

ابهامات زیادی درباره این که پروتکل MPLS در لایه 3 اجرا می شود یا در لایه 2 وجود دارد. اما بهتر است این گونه بگوییم که پروتکل MPLS در هیچ کدام از سلسله مراتب لایه های هفت گانه که در osl وجود دارد گنجانده نمی شود. این پروتکل را بیشتر در دسته بندی 2.5 می شناسند.

در واقع یکی از بهترین مزیت های پروتکل MPLS این می باشد که مکانیزم های Forwarding را از data Link که سرویس اصلی است جدا می کند. در حقیقت می توان اینگونه بیان کرد که پروتکل MPLS برای ایجاد کردن جداول Forwarding می تواند برای هر پروتکل اصلی استفاده شود.

به طور معمول روتر های MPLS بر طبق معیار های موجود در FEC شروع به ایجاد کردن یک مسیر Label switched path (LSP) می کند. ارسال MPLS تنها زمانی امکان پذیر است که یک مسیر LSP ایجاد نماید. مسیر های که در LSP وجود دارد یک طرفه هستند. این به این معنی است که ترافیک برگشتی با استفاده از یک LSP دیگر ارسال می شود. یک لیبل MPLS با استفاده از روتر ورودی MPLS که در لایه شبکه قرار می گیرد به آن اضافه می شود. لیبل ها در MPLS به چهار بخش تقسیم می شوند.

اجزای هر کدام از پروتکل MPLS

Label

این نوع از برچسب همه اطلاعات مربوط به روتر های MPLS را برای تعیین کردن مقصد های ارسالی بسته در اختیار دارد.

Experimental

بیت های Experimental مورد استفاده قرار می گیرند تا کیفیت خدمات Qos را تضمین کنند. به این صورت اولویت مورد نظر برای بسته ها در لیبل آن ها قرار می گردد.

Bottom of stack

در Bottom of stack نیز ارسال آخرین بسته از یک مجموعه ترافیک را به روتر MPLS اطلاع رسانی می کند و به این دلیل روتر به این پی می برد که دیگر نباید منتظر بسته دیگر باشد. معمولا این کار به این معنی است که روتر یک خروجی است.